Cele szczegółowe projektu

 1. Poznanie przebiegu procesu adaptacji kulturowej

 2. Stworzenie wizerunku szkoły jako miejsca adaptacji dla ucznia cudzoziemskiego

 3. Kształtowanie postaw nauczycieli wobec różnorodności kulturowej;

 4. Poznanie aktów prawnych regulujących problemy migracyjne oraz  zasad i regulaminów  

      obowiązujących w placówkach  europejskich  dotyczących pracy z uczniem innej narodowości i  kultury

 

 5. Podnoszenie kompetencji nauczycieli oraz ich umiejętności w zakresie pracy z klasą wielokulturową

 6. Poznanie sposobów organizacji pracy w wielokulturowej placówce oświatowej ze szczególnym

      uwzględnieniem wyrównywania braków w nauce oraz pokonania bariery językowej

 

 7. Poznanie kultury, tradycji i metod organizacji pracy w kraju przyjmującym oraz doskonalenie

      języka obcego

 

 8. Wymiana doświadczeń z nauczycielami dotyczących wielokulturowości w szkole

 9. Poprawa wizerunku szkoły, jako instytucji ustawicznie doskonalącej i podnoszącej jakość

       wykonywanej pracy

 

       W lutym rozpoczął się nabór wśród nauczycieli celem realizacji kolejnego projektu w ramach programu unijnego ERAZMUS+. Nasza szkoła przystępując do kolejnej tury projektów była poinformowana, że tylko pięciu nauczycieli będzie mogło skorzystać ze szkolenia zagranicznego, jednak tematyka okazała się zbyt ciekawa by zrezygnować z tej szansy.  W procesie rekrutacji została wybrana grupa pięciu  osób, którzy wzięli udział w szkoleniu. 

       W niedzielny wieczór 15-go kwietnia, wysiedliśmy na lotnisku w Luton. Anglia powitała nas chłodem i deszczem. Byliśmy nieco przygnębieni taką pogodą, jednak w drodze do Portsmouth pogoda pokazała swoją zmienność od deszczu do słońca i tak na zmianę. Niespełna dwie godziny później zostaliśmy przekazani pod opiekę Kimberly, pracownicy TRAINING VISION, która  pomogła nam  w zakwaterowaniu, wyjaśniła jak dostać się do siedziby biura i przekazała niezbędne informacje związane z naszym pobytem. I tak rozpoczął się nasz pobyt na wyspie.

       Każdego dnia mieliśmy spotkania szkoleniowe w centrum Viktoria, siedzibie TRAINING VISION, która była oddalona około 20 minut od naszego hotelu Ibis. W poniedziałek, zanim rozpoczęliśmy szkolenie, mieliśmy możliwość zobaczyć najciekawsze miejsca w mieście wraz z grupami z Litwy. Pod opieką Bernadetty, pracownicy TRAINING VISION, zobaczyliśmy centrum handlowo- usługowe z ratuszem, pomnik królowej Wiktorii i uniwersytet, następnie przeszliśmy do strefy nadbrzeżnej i  mijając miejsca rekreacyjne doszliśmy do Millenium Tower zwanej również Spinakerem. Widok z platformy widokowej był niesamowity. Nie tylko panorama miasta, ale również port i leżąca opodal wyspa, opromieniona słońcem pokazującym się zza chmur, uświadomiła nam odmienność tego miejsca, w którym królowała niska zabudowa. Patrząc z góry można było dostrzec niewielką liczbę wyższych budynków skupionych szczególnie w centrum miasta, w oddali były raczej niskie zabudowania. To spostrzeżenie potwierdziło się w kolejnych dniach, kiedy to dojeżdżaliśmy do miejsc, w których mieliśmy dodatkowe spotkania szkoleniowe i zwiedzanie.

       Mieliśmy trochę mieszane uczucia, że nasze szkolenia są w godzinach popołudniowych, bo po deszczowej niedzieli i chłodnym poniedziałku pogoda zaczęła zmieniać się w wakacyjną. Pierwsze spotkanie było po zwiedzaniu miasta i byliśmy początkowo trochę podekscytowani widokami, ale nie trwało to zbyt długo. System szkolnictwa w Anglii, historia ewolucji zmian, porównywanie obu systemów, sposoby motywowania i wspierania młodzieży szybko nas wciągnęła. W ciągu kolejnych dni wraz z prowadzącym szkolenie p. Taiwo Ayodele omawialiśmy różnice szkolnictwa polskiego i angielskiego, doszliśmy do wniosku, że podstawowa rozbieżność to możliwość podejmowania w Anglii decyzji o swojej przyszłości i wykorzystanie wsparcia instytucji zwanej Learning Support oraz system prawny obejmujący także rodziców. Młodzież nie jest zostawiona bez pomocy na żadnym etapie edukacji, jeśli chce się kształcić, a ma jakieś problemy, to nie zostaje sama, każdy problem jest rozwiązywalny, bez względu czy dotyczy problemów z przyswojeniem wiedzy, kłopotów w domu czy problemów emocjonalnych.  

      Pan Taiwo Ayodele przedstawił nam koncepcje szkoły wielokulturowej, w której nie ma zróżnicowania ze względu na pochodzenie czy poziom wiedzy. Wszyscy są równi, gdyż korzystają z systemu pomocy i wsparcia oraz wypośrodkowanego kontaktu między nauczycielem i uczniem tzw. balansu we wzajemnych stosunkach. Oczywiście nie można posunąć się zbyt daleko w przyjacielskich czy koleżeńskich relacjach między uczniem i nauczycielem, należy jednak umiejętnie nakierować młodzież do przestrzegania zasad i szanowania drugiej osoby. Podczas wykładu została zwrócona uwaga, że wyeliminowanie zbyt emocjonalnego zachowania takich jak agresja, skupianie na sobie uwagi, nadmiernej nonszalancji, prowadzi do podniesienia samooceny i poprawy w przyswajaniu wiedzy oraz byciu lepszym i bardziej aktywnym uczniem. W tym pomaga Learning Support, pewnego rodzaju odpowiednik naszej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, jednak z większymi kompetencjami, gdyż współpraca obejmuje nie tylko ucznia, ale również i rodziców. Ponadto, każdy uczeń od pierwszych dni w szkole, jest uświadamiany o celowości kształcenia się. Nauczyciel rozpoczynając zajęcia wskazuje cel i konieczność omawiania danego tematu czy zagadnienia, jednocześnie uczeń musi odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tu jest, co dla niego jest ważne. Dzięki temu podnoszona jest aktywność i zaangażowanie w zajęcia a kontakt wzrokowy, wyciszenie emocji oraz równe traktowanie uczniów z różnych kultur i o różnym stopniu zaawansowania edukacyjnego, podnosi poziom motywacji do dalszej, lepszej i bardziej aktywnej pracy.

        W trakcie naszego ostatniego spotkania obejrzeliśmy przykłady braku samodzielności w nietypowych sytuacjach. Człowiek, który nie potrafi samodzielnie podejmować i rozwiązywać zadań, problemów czy zachować się w nowej sytuacji, nie może dobrze wystartować w życiu dorosłym. Dlatego też, angielska szkoła uczy przede wszystkim jak być zaradnym i nie poddawać się w obliczu porażki lub jakiegokolwiek większego lub mniejszego problemu. Nauczyciel jest jak przewodnik, który wskazuje drogę, kierunek, podpowiada sposób, ale nie wyręcza ucznia w wykonaniu nawet najprostszej czynności. Dzięki takiemu prowadzeniu dziecko musi liczyć na własną kreatywność, a przez to kształtowana jest mocna osobowość i odwaga w podejmowaniu ryzyka.

     W programie mieliśmy również zwiedzanie szkoły, Highbury College, odpowiednika naszej szkoły średniej i zawodowej. Byliśmy pod dużym wrażeniem wyposażenia sal, szczególnie fryzjerskiej, oraz możliwości zarobkowych na terenie szkoły. Młodzież świadczy usługi, także dla mieszkańców okolicy, po niższych cenach niż w zakładach na terenie miasta, w ten sposób pozyskuje fundusze dla szkoły i siebie. Podobało się nam rozwiązanie umożliwiające korzystanie z sali gimnastycznej przez okolicznych mieszkańców. Oczywiście, jest osoba prowadząca rejestr wejść i wyjść, ale niezobowiązana do opieki nad korzystającym z sali gimnastycznej. Pozostaje to w gestii osoby uprawnionej, czyli zgodnie z prawem, która ma ukończone 16 lat.

Byliśmy także na bardzo ciekawym spotkaniu dotyczącym zagrożeń i ich eliminowaniu. W siedzibie firmy Insigh4life, zapoznani zostaliśmy z programem Zumos. Bardzo ciekawa forma podnoszenia własnej wartości poprzez przekierowaniu negatywnych emocji na pozytywne oraz pobudzania do uśmiechania się i bycia zadowolonym. Program nie jest może rozwiązaniem problemów młodzieży, jednak jest dobrym narzędziem do wykrywania i rozwiązywania najtrudniejszych problemów. Wskazane były sposoby komunikacji z młodzieżą, które są ograniczone do 3 broszur, kontaktu telefonicznego, i dzięki temu ilość nie przeraża a wręcz zachęca do przeczytania.

Jednocześnie są proponowane gry sprawnościowe, w trakcie których uśmiech pojawia się samoistnie na twarzach grających. Jest to jeden ze sposobów wzmacniania i podnoszenia samooceny, a przez to tworzenia silniejszych i odporniejszych jednostek.

Jednym z ciekawszych punktów naszego pobytu w Portsmouth, było spotkanie Lord Merem w ratuszu.  Podczas spotkania dowiedzieliśmy się nie tylko o najistotniejszych wydarzeniach z historii miasta, ale również o bieżących problemach z zatrudnieniem i korzystaniem z pomocy socjalnej.  Największe wrażenie zrobiła na nas kolekcja sreber o wartości kilku milionów oraz aktów prawnych liczących kilka wieków. Naszą wiedzę o regionie pogłębiliśmy podczas spotkania z Ann, starszą panią z Kościoła Anglikańskiego pod wezwanie św. Łukasza i Piotra, która zwróciła nam uwagę na niską, bo ok. 35 lat, średnią wieku w okolicy oraz na niską stopę życiową mieszkańców. Pomimo, smutnej historii małego kościoła, można było poczuć serdeczność i spokój. Na sąsiedniej posesji mieściła się Centrum Sportowe i urzekały nas prowadzone na świeżym powietrzu zajęcia. Młodzież ubrana w jednakowe, czarne stroje, bez przepychania, siedzenia na trawie czy pokrzykiwania na siebie, aktywnie brała udział w ćwiczeniach. Podobnie było na przerwach. Uczniowie w różnym wieku, w mundurkach (biała koszula z krawatem, czarne spodnie) biegali wspólnie i grali w różne gry zespołowe. Mało kto siedział wpatrzony w komórkę.

       20 kwietnia  w siedzibie firmy TRAINING VISION odbyło się spotkanie podsumowujące realizację projektu. Każdy z uczestników miał możliwość przedstawienia swoich wrażeń i opinii na temat szkolenia. Ewaluacja była ważnym etapem w realizacji zadań projektowych. Dokonaliśmy wspólnej oceny zrealizowanych celów i zadań projektu oraz planów na dalszą współpracę.  Następnie uczestnicy otrzymali certyfikaty potwierdzające odbycie szkoleń i ukończenie projektu. Spotkanie ewaluacyjne zakończyliśmy wykonaniem pamiątkowego zdjęcia.

       Udział w projekcie był dla nas bardzo cennym doświadczeniem. Zostały zrealizowane wszystkie zakładane cele projektu. Ważnym elementem pobytu był program kulturowy dzięki któremu  zwiedziliśmy wiele wspaniałych zabytków, poznaliśmy  kulturę, język i  obyczaje Anglii  oraz poznaliśmy wielu wspaniałych mieszkańców miejscowości, w których przebywaliśmy.  Dzięki realizacji zagranicznego szkolenia zostały wypracowane metody i środki,  które pozwolą w przyszłości pracować z uczniem innej narodowości  i kultury  oraz wpłynie  na poprawę sfery wychowawczo- dydaktycznej  w naszej szkole. Zdobytą wiedzą i doświadczeniem będziemy dzielić się z nauczycielami naszej i sąsiednich  szkół.

        W sobotę 21 kwietnia wróciliśmy do kraju. Przed nami był ostatni tydzień kwietnia i zakończenie roku szkolnego maturzystów. Patrząc na niektórych naszych uczniów można powiedzieć, że podobnie jak uczniowie w Anglii, są przygotowani do podejmowania samodzielnych wyzwań i ryzyka, ale niektórzy sprawiają wrażenie, że są zbyt niepewni i z obawą wchodzą w dorosłe życie. Chcąc tego uniknąć powinniśmy baczniej przyglądać się i pomagać, a przede wszystkim wskazywać sposoby na rozwiązywanie problemów, dzięki czemu będziemy tworzyć bardziej świadome społeczeństwo. Być może wprowadzenie zwyczaju określania swojego poziomu emocjonalnego, poprzez rysowanie lub wciskanie przyciska na ogólnodostępnej interaktywnej konsoli z uśmiechniętą buźką, pomoże podnieć samoocenę i odporność na stres czy porażki w naszej szkole. Z bardziej pozytywnie nastawionym do świata młodym człowiekiem łatwiej jest współpracować i wskazywać mu sposoby samorozwoju, a jemu będzie łatwiej rozpocząć samodzielne podejmowanie zadań.

Projekt finansowany z funduszy  Unii Europejskiej w ramach programu ERASMUS +

 

Tekst/ zdjęcia

Uczestnicy szkolenia